05 Aralık 2025

Üniversitemizde, “Fütüvvet Şuuru: Kimlik, Sorumluluk, Diriliş” Konulu Söyleşi Düzenlendi

Üniversitemiz Kültür, Ahlak ve Medeniyet Topluluğu tarafından Prof. Dr. Halis Aydemir’in konuşmacı olarak katıldığı “Fütüvvet Şuuru: Kimlik, Sorumluluk, Diriliş” konulu söyleşi düzenlendi. Merkezi Derslik Z-03 Salonu’nda gerçekleştirilen programa akademik, idari personelimiz ile çok sayıda öğrencimiz ve katılımcı katıldı.

Kırıkkale Nur Camii imamı Murathan Önder’in Kur’an-ı Kerim tilaveti ile başlayan etkinlik Prof. Dr. Halis Aydemir’in söyleşisi ile devam etti.

Prof. Dr. Halis Aydemir, “Fütüvvet Şuuru: Kimlik, Sorumluluk, Diriliş” konulu sunumunu dinleyenlerle paylaştı. Fütüvvet geleneğinin tarihsel arka planını, günümüz gençliğine yansımalarını ve modern çağda kimlik inşasının yönelimlerini ele alan Prof. Dr. Halis Aydemir, “Bebeklerin, ilk zamanlar kişilikleri kapalı olur; tıpkı kedilerin daha yeni açılacak olan gözleri gibi. Çocuğun özü, benliği, iradesi, tercihleri, davranışları, yaklaşım tarzı henüz belirmez. Hepsi kapalıdır. Ben bunu hep bir kurşun kaleme benzetirim: Kalemtıraşla açmadığımız hâli vardır ya… Henüz ucunu bile görmezsiniz. Ama bilirsiniz ki zamanla açılacak, içindeki kurşun ortaya çıkacak. O kalemle yazacaksın, bitireceksin, sonra yeniden açacaksın. Tıpkı ömür gibi…İnsanın bebeklik ve çocukluk dönemleri de böyledir. Belki 10 yaşına kadar bu kapalı dönem devam eder. Ama sonra 10 ile 20 yaş arasında başka bir şey olur. Genç bir adam, genç bir kız doğar. Yeni bir insan doğar ve o yeni insan artık düne kadar ailesiyle paylaştığı kontrol alanını devralmak ister. ‘Artık bana devredin,’ der. ‘Bundan sonrasını ben süreyim.’ İşte o noktadan sonra karşımızda bir birey vardır ve bu durum, garip, istenmedik veya talihsiz bir süreç değildir; tam tersine, yaratıcı bunu insanın doğasına bilerek yerleştirmiştir. Biz ergenlik dediğimiz bu dönemi aslında insanın ikinci doğumu olarak görebiliriz. Çünkü kişi bu dönemde şahsiyetini oluşturmaya başlar. Allah, bunu özellikle böyle istemiştir ki hiçbir kul mahşerde ‘Benim iradem yoktu, büyüklerim ne söylediyse onu yaptım, başka çarem yoktu,’ diyemesin. Evet, çocukluk döneminde ailelerin şekillendirici etkisi vardır; bunu inkâr etmiyoruz. Ama ikinci doğum başladıktan sonra insan artık o kalıpları yeniden gözden geçirebilir. Kur’an’da bize bir genç adamdan bahsedilir: Hz. İbrahim. Genç yaşta uyanışıyla birlikte toplumun kendisine sunduğu hazır değer setini başta inanç olmak üzere kendi aklıyla ele almıştır. Bu iyi bir şey midir? Evet. Allah bunu beğenmiştir. Çünkü insanın bu ikinci doğumu, yaratılışın doğal parçasıdır. Ancak biz aileler bu süreci her zaman hoş karşılamayız. Çünkü önce çocuk bizimle arasına mesafe koymaya başlar. Kendi mahremiyetini, kişilik alanını oluşturmak ister. ‘Biraz uzak durun’ der; ‘Bana biraz alan açın. Kendi kararlarımı vereyim, düşüncelerimi, irademi ortaya koyayım.’ Ve bu aslında insanın gerçek doğumudur. Kişinin kendi varlığının, kendi iradesinin ortaya çıkmasıdır. Fütüvvet dediğimiz kavramın uç noktaları vardır: Cesaret, kahramanlık, gözü peklik, nezaket… Ama bunlar meyvesidir. Merkezine indiğimizde orada tek bir şey görürüz: İrade. Kişinin kendi iradesine sahip çıkması…Kararlılık, özgüven, cesaret…Ve hepsinin özünde şu cümle: ‘Ben varım.’ diyen biri vardır artık. Bunun başlangıcı bazen agresif olur, tepkisel olur, yanlış olur. Ama hepsinin altında tek bir talep vardır: Kabul görmek.” şeklinde konuştu.